Przyczyny zaburzeń psychicznych są złożone i zazwyczaj wynikają z interakcji czynników biologicznych (genetyka, neurochemia, budowa mózgu) oraz środowiskowych (traumy, stres, wychowanie, kultura). Współczesna psychologia odchodzi od sztywnego podziału na „naturę vs. wychowanie”, na rzecz modelu biopsychospołecznego, który uwzględnia wzajemne oddziaływanie tych elementów. Żaden pojedynczy czynnik nie determinuje zaburzenia – kluczowe jest ich współistnienie i kumulacja.
Biologiczne podłoże zaburzeń psychicznych
Badania z ostatnich dekad dostarczają coraz więcej dowodów na biologiczne podstawy wielu zaburzeń psychicznych. Oto kluczowe obszary:
1. Genetyka i epigenetyka
Badania bliźniąt i rodzin wskazują na dziedziczność wielu zaburzeń:
- Schizofrenia: Ryzyko rozwoju u bliźniaka jednojajowego wynosi 40-50%
- Choroba afektywna dwubiegunowa: Dziedziczność szacowana na 60-85%
- Depresja: Wskaźnik dziedziczności około 37%
Epigenetyka pokazuje, że nawet przy genetycznej predyspozycji, środowisko może „włączać” lub „wyłączać” pewne geny poprzez mechanizmy metylacji DNA.
2. Neurochemia i neuroplastyczność
Neuroprzekaźnik | Zaburzenia powiązane | Funkcje |
---|---|---|
Serotonina | Depresja, OCD, zaburzenia lękowe | Nastrój, apetyt, sen, kontrola impulsów |
Dopamina | Schizofrenia, uzależnienia, ADHD | Motywacja, nagroda, ruch |
GABA | Zaburzenia lękowe, padaczka | Hamowanie pobudzenia |
Neuroplastyczność – zdolność mózgu do reorganizacji – również odgrywa rolę. Przewlekły stres może zmniejszać objętość hipokampa (pamięć, emocje), podczas gdy terapia i ćwiczenia mogą stymulować tworzenie nowych połączeń.
3. Struktura i funkcjonowanie mózgu
Techniki neuroobrazowania (fMRI, PET) ujawniły różnice w:
- Korze przedczołowej: Mniejsza aktywność w depresji, większa w lęku
- Ciało migdałowate: Nadaktywne w PTSD i fobiach
- Układ limbiczny: Zaburzenia regulacji emocji w chorobach afektywnych
Środowiskowe źródła zaburzeń psychicznych
Czynniki zewnętrzne mogą zarówno wyzwalać predyspozycje biologiczne, jak i samodzielnie prowadzić do zaburzeń:
1. Wczesne doświadczenia rozwojowe
Teoria przywiązania Bowlby’ego i koncepcja ACE (Adverse Childhood Experiences) pokazują, jak:
- Traumy dziecięce (przemoc, zaniedbanie) zwiększają ryzyko depresji 4-5 krotnie
- Styl przywiązania lękowego koreluje z zaburzeniami lękowymi w dorosłości
- Brak bezpiecznej bazy wpływa na zdolność regulacji emocji
2. Stres i trauma
Mechanizm reakcji stresowej:
- Ostra trauma (np. wypadek) może prowadzić do PTSD
- Przewlekły stres (np. mobbing) wyczerpuje zasoby radzenia sobie
- Mikrostresory codzienne kumulują się, prowadząc do zaburzeń adaptacyjnych
3. Czynniki społeczno-kulturowe
Wpływ szerszego kontekstu:
- Izolacja społeczna: Zwiększa śmiertelność porównywalnie z paleniem
- Presja kulturowa: Wzrost zaburzeń odżywiania w społeczeństwach promujących szczupłość
- Nierówności: Osoby z niższym statusem socjoekonomicznym 2-3x częściej doświadczają depresji
Interakcja biologii i środowiska: przykłady
Model podatność-stress (diathesis-stress) pokazuje, jak czynniki biologiczne i środowiskowe współdziałają:
Przykład 1: Depresja
Osoba z genetyczną predyspozycją (np. polimorfizm genu transportera serotoniny 5-HTTLPR) + traumatyczne wydarzenie życiowe (np. utrata pracy) = wysokie ryzyko epizodu depresyjnego.
Przykład 2: Schizofrenia
Podatność neurobiologiczna (np. nieprawidłowości w dopaminie) + stres środowiskowy (np. urbanizacja, używanie konopi) może wyzwolić pierwszy epizod psychotyczny.
Nowe perspektywy: mikrobiom i zapalenie
Najnowsze badania wskazują na dodatkowe mechanizmy:
- Oś jelito-mózg: Mikrobiom jelitowy wpływa na produkcję neuroprzekaźników
- Zapalenie: Podwyższone markery stanu zapalnego (np. IL-6) obserwowane w depresji
- Epigenetyka: Doświadczenia mogą modyfikować ekspresję genów przez pokolenia
Podsumowanie: co to oznacza dla nas?
Zrozumienie wieloczynnikowej etiologii zaburzeń psychicznych pozwala:
- Unikać stygmatyzacji: Zaburzenia to nie „słabość charakteru”
- Dostosować leczenie: Łączyć farmakoterapię z psychoterapią
- Zapobiegać: Wpływać na modyfikowalne czynniki ryzyka
- Empatycznie wspierać: Rozumieć złożoność doświadczeń drugiej osoby
Pamiętajmy – nawet przy biologicznych predyspozycjach, nasze wybory, terapia i wsparcie społeczne mogą znacząco wpłynąć na przebieg i rokowanie w zaburzeniach psychicznych.
Related Articles:

Marek Zyskowski jest absolwentem psychologii z pasją do zgłębiania ludzkiego umysłu i zachowań. Na swoim blogu dzieli się wiedzą z zakresu psychologii i psychiatrii, oferując czytelnikom wnikliwe artykuły oparte na najnowszych badaniach oraz praktycznym doświadczeniu. Jego celem jest popularyzowanie wiedzy psychologicznej w przystępny sposób, który pomoże zrozumieć skomplikowane mechanizmy rządzące ludzkimi emocjami, relacjami oraz zdrowiem psychicznym.