Jakie są różnice między CBT a terapią ACT?

Jakie są różnice między CBT a terapią ACT?

Choć zarówno terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jak i terapia akceptacji i zaangażowania (ACT) należą do nurtu poznawczo-behawioralnego i mają na celu poprawę funkcjonowania psychicznego, różnią się one w kluczowych aspektach. CBT koncentruje się na identyfikowaniu i modyfikowaniu nieadaptacyjnych myśli i przekonań, podczas gdy ACT kładzie nacisk na akceptację trudnych doświadczeń i działanie zgodne z wartościami, nawet w obecności dyskomfortu psychicznego. Poniżej przyjrzymy się tym różnicom szczegółowo.

Podstawy teoretyczne: różne podejścia do ludzkiego cierpienia

Zanim przejdziemy do konkretnych technik, warto zrozumieć filozoficzne podstawy obu terapii.

Jakie są różnice między CBT a terapią ACT?

CBT: Model medyczny i restrukturyzacja poznawcza

Tradycyjna terapia poznawczo-behawioralna wywodzi się z prac Aarona Becka i Alberta Ellisa. Jej podstawowe założenie mówi, że:

  • Nasze emocje i zachowania są w dużej mierze kształtowane przez myśli i przekonania
  • Negatywne lub zniekształcone myśli prowadzą do zaburzeń emocjonalnych
  • Poprzez identyfikację i zmianę tych myśli możemy poprawić samopoczucie

ACT: Model kontekstualny i akceptacja

Terapia ACT, rozwinięta przez Stevena Hayesa, opiera się na:

  • Psychologii relacyjnych ram (Relational Frame Theory)
  • Założeniu, że cierpienie psychiczne jest naturalną częścią życia
  • Koncentracji na elastyczności psychologicznej zamiast eliminacji objawów

Główne różnice w podejściu terapeutycznym

Aspekt CBT ACT
Cel terapii Zmiana treści myśli i przekonań Zmiana relacji z myślami i uczuciami
Postawa wobec objawów Redukcja lub eliminacja Akceptacja i funkcjonalne współistnienie
Rola dyskomfortu Coś do zmniejszenia Naturalna część życia, z którą można działać
Orientacja czasowa Często skupienie na przeszłości (źródła przekonań) Większy nacisk na teraźniejszość i przyszłość

Techniki terapeutyczne: porównanie praktycznych narzędzi

Charakterystyczne techniki CBT

  • Dziennik myśli: Rejestrowanie i analiza automatycznych myśli
  • Dowody za i przeciw: Racjonalna weryfikacja przekonań
  • Eksperymenty behawioralne: Testowanie założeń w rzeczywistości
  • Hierarchia trudności: Stopniowe wystawianie się na sytuacje lękowe

Kluczowe techniki ACT

  • Defuzja poznawcza: Obserwowanie myśli bez utożsamiania się z nimi
  • Akceptacja: Uczenie się otwartości na trudne doświadczenia
  • Kontakt z teraźniejszością: Ćwiczenia mindfulness
  • Wartości: Identyfikacja i działanie zgodnie z tym, co ważne
  • Zaangażowane działanie: Podejmowanie kroków mimo dyskomfortu

Kiedy która terapia może być bardziej odpowiednia?

Żadna z tych terapii nie jest „lepsza” w sposób uniwersalny – ich skuteczność zależy od konkretnej osoby i problemu.

Sytuacje, w których CBT może być szczególnie pomocne:

  • Zaburzenia lękowe (np. fobie specyficzne)
  • Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD)
  • Problemy z wyraźnymi zniekształceniami poznawczymi
  • Osoby preferujące strukturalne, logiczne podejście

Sytuacje, w których ACT może być szczególnie pomocne:

  • Przewlekłe stany lękowe i depresyjne
  • Problemy z akceptacją siebie lub sytuacji życiowych
  • Trudności w podejmowaniu działań z powodu dyskomfortu
  • Osoby poszukujące bardziej egzystencjalnego podejścia

Podobieństwa między CBT a ACT

Mimo różnic, obie terapie mają wiele wspólnego:

  • Należą do nurtu poznawczo-behawioralnego
  • Są oparte na dowodach naukowych
  • Koncentrują się na teraźniejszości i konkretnych zmianach
  • Wykorzystują ćwiczenia między sesjami
  • Są zwykle krótkoterminowe i skoncentrowane na celu

Integracja CBT i ACT w praktyce terapeutycznej

Wiele współczesnych terapii łączy elementy obu podejść. Na przykład:

  • Używanie technik defuzyjnych z ACT, gdy tradycyjna restrukturyzacja poznawcza nie działa
  • Wprowadzanie elementów mindfulness do klasycznej CBT
  • Łączenie pracy nad przekonaniami (CBT) z działaniem zgodnym z wartościami (ACT)

Jak wybrać odpowiednią dla siebie terapię?

Jeśli zastanawiasz się, które podejście może być dla Ciebie lepsze, rozważ:

  1. Twój główny problem: Czy bardziej dokuczają Ci konkretne, negatywne myśli czy raczej ogólne poczucie „utknięcia”?
  2. Twój styl myślenia: Czy wolisz analizować i zmieniać myśli czy pracować nad relacją z nimi?
  3. Twoje doświadczenia z terapią: Czy wcześniejsze próby zmiany myśli były pomocne?
  4. Twoje wartości: Czy bardziej zależy Ci na redukcji objawów czy na życiu pełnią życia mimo trudności?

Pamiętaj, że wybór terapii to proces – wiele osób zaczyna od jednego podejścia, by z czasem odkryć, że inne techniki lepiej do nich przemawiają. Najważniejsze to znaleźć sposób pracy, który będzie dla Ciebie pomocny i znaczący.